بایدها و نبایدهای مربوط به انتخاب ورق های استیل مناسب

مقدمه:

برای کمک به شما در جلوگیری از اشتباهات رایج هنگام تعیین و استفاده از بست های ضد زنگ، راهنمای کوتاهی درباره بایدها و نبایدهای استفاده از انواع ورق استیل در این مقاله ذکر گردیده است.

1. انتخاب گرید مناسب

انواع مختلفی از ورق استیل وجود دارد. دو گرید رایج مورد استفاده ورق استیل 304 و 316 هستند که 316 نسبت به 304 در برابر خوردگی مقاوم تر است. قاعده کلی این است که اگر بست در یک محیط خورنده باشد (مثلاً در 5 کیلومتری ساحل)، ورق استیل 316 ترجیح داده می شود، به خصوص اگر بست قابل مشاهده است، زیرا 316 کمتر احتمال دارد که "لکه زرد رنگ" یا تغییر رنگ قهوه ای ایجاد کند.

موسسه های فنی معمولاً یک دستورالعمل طراحی عالی برای انتخاب و استفاده از ورق استیل برای کمک به این امر ارائه می کنند.

علاوه بر 304 یا 316، درجه های دیگری نیز وجود دارد که به طور خاص برای برنامه های مختلف مناسب هستند و بر مبنای خواصی که از تجهیزات انتظار داریم مورد استفاده قرار می گیرند.

2. روغن کاری ورق ها

مهندسان برتر اتصال دهنده های ضد زنگ توصیه می کنند که تمام رزوه های فولادی ضد زنگ قبل از مونتاژ باید روغن کاری شوند تا خطر گازگرفتگی کاهش یابد (این زمانی است که رزوه ها قفل می شوند). محققان دریافته‌اند که بیشترین خطر گازگرفتگی با رزوه‌های بزرگتر (M16 به سمت بالا) و همچنین هنگام استفاده از مهره‌های نایلوک است. برای این منظور روان کننده های Lanotec یا Nickel Anti-Seize مانند Tef Gel پیشنهاد می گردد.

3. انتخاب سطح مناسب

هرچه سطح صاف تر یا صیقلی تر باشد، مقاومت در برابر خوردگی بهتر است. برخی از محصولات ضد زنگ دارای روکش برس، ساتن یا خشن‌تر به عنوان مثال گاهی اوقات روی لولا، اتصالات، لوله های پایین هستند. این نوع پرداخت می تواند ذرات ریز (مانند نمک) را به دام بیاندازد که به لایه محافظ اکسید کروم روی ورق استیل آسیب می زند و باعث "لکه شدن زرد رنگ" می شود و در نتیجه به ورق استیل ظاهری زنگ زده می دهد. اگر ورق استیل برای شستن ذرات در معرض آب باران قرار نگیرد، این شرایط بدتر می شود.

4. پولیش الکتریکی

الکترو پولیش یا غیرفعال کردن (اشکال عملیات اسیدی) با ضخیم کردن لایه محافظ اکسید کروم طبیعی که روی ورق استیل تشکیل می شود، مقاومت در برابر خوردگی را بهبود می بخشد. تمام بست های ضد زنگ عرضه شده توسط آنزور غیرفعال می شوند و در صورت درخواست می توان آنها را به صورت برقی پرداخت کرد.

5. تمیزکاری

محصولات فولادی ضد زنگ «در نمایشگاه» باید تمیز شوند تا آلاینده‌ها (مانند نمک) از بین بروند و بنابراین ظاهر ورق های استیل را حفظ کنند. برای اطلاعات بیشتر، لازم است به دستورالعمل های تمیز کردن انواع ورق استیل که از سوی سازندگان و عرضه کنندگان ورق استیل ارائه می شود، مراجعه شود.

6. قرار گرفتن در معرض آب باران

ورق استیل به دلیل داشتن لایه محافظ طبیعی ("اکسید کروم") در برابر خوردگی مقاوم است. هنگامی که آلاینده ها بر روی ورق استیل رسوب می کنند، بسته به درجه و سطح پرداخت، این آلاینده ها می توانند به این لایه محافظ آسیب برسانند و به اکسیژن اجازه می دهند تا با آهن واکنش نشان دهد و باعث زنگ زدگی آن می شود. اگر ورق استیل در معرض آب باران قرار گیرد، این آلاینده ها را از بین می برد و لایه محافظ ورق استیل را بازسازی می کند.

بنابراین اگر قرار است ورق استیل از باران محافظت شود و در محیطی خورنده باشد، گزینه‌هایی را برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی در نظر بگیرید و درجه مقاوم‌تر در برابر خوردگی را انتخاب کنید. همچنین یک برنامه تمیز کردن برای حذف آلودگی ها را طراحی و اجرا نمایید.

7. آلوده شدن ورق استیل

این جایی است که ابزار شما آلودگی‌های کوچکی را از خود عبور می‌دهد. این زنگ زدگی بر روی سطح ورق استیل و هرنوع ضربه به سطح فلز شروع فرآیند خوردگی خواهد بود. این همچنین می تواند زمانی رخ دهد که پرکننده های آهن از سنگ زنی فولاد روی ورق استیل دمیده شوند.

چگونه خطر آلودگی را کاهش می دهید؟

• نوک درایو یا پیچ در حالت ایده آل باید از فولاد کروم وانادیوم باشد.
• کلیدهای آلن باید دارای روکش کروم سخت شده باشند.
• چرخ‌های برش باید از اکسید آلومینیوم ساخته شوند، بدون آهن یا فولاد کربن باشند یا دارای برچسب «برای ورق استیل» باشند.
• چکش ها باید از فولاد با کروم سخت شده با کیفیت خوب یا ورق استیل باشند.

8. خوردگی گالوانیکی

این جایی است که دو فلز غیرمشابه در تماس هستند، واکنش داده و باعث خوردگی می شوند. به عنوان مثال، فلاشینگ های سربی یا مسی روی سقف روی یا آلومینیوم. خوردگی گالوانیکی ممکن است خطری برای سایر فلزات در تماس با ورق استیل و خیس بودن اتصال باشد.

توصیه می گردد شرایطی را بررسی کنید که در آن نگرانی های مربوط به خوردگی گالوانیکی احتمالی دارید. جداسازی فلزات با موانع ژل یا نایلون و لاستیک (مثلاً یک نایلون واشر) راهی برای جدا نگه داشتن فلزات برای کاهش خطر این اتفاق است. با این حال، توجه داشته باشید، زمانی که یک فلز ممکن است پس از عبور آب از یکی به دیگری توسط فلز دیگری آلوده شود، ممکن است رخ دهد.

گردآورنده: سید رحیم کیاحسینی